Η διαφορά μεταξύ γραμμής παραγωγής τροφίμων και χειροποίητου

Η μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ των καθαρών χειροποίητων τροφίμων και των τροφίμων που παράγονται στη γραμμή συναρμολόγησης έγκειται στην επίβλεψη της ασφάλειας των τροφίμων. Τα τρόφιμα στη γραμμή συναρμολόγησης διαθέτουν ένα πλήρες σύστημα εποπτείας για τη διασφάλιση της ασφάλειας διαφόρων συνδέσμων, όπως οι υγειονομικές συνθήκες παραγωγής τροφίμων, τα κανάλια αγοράς πρώτων υλών και η ποιότητα των πρώτων υλών, τα ασφαλή υλικά συσκευασίας και οι συνθήκες μεταφοράς. Όμως το αγνό χειροποίητο φαγητό είναι σε κατάσταση «ελεύθερης βοσκής», έλλειψη επιτήρησης.
Είναι σαν να παίρνεις ταξί. Θα επιλέγατε έναν βετεράνο οδηγό με άδεια ή έναν αρχάριο οδηγό χωρίς άδεια; Ακόμα κι αν εμπιστεύεστε το τελευταίο, σκεφτείτε πού μπορείτε να κάνετε καταγγελία και να πληρώσετε αποζημίωση σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος. Στην πραγματικότητα, χωρίς δεδομένα κανονισμού και δοκιμών, δεν μπορείτε να είστε 100% σίγουροι ότι τυχόν ανεπιθύμητες χημικές ουσίες δεν προστίθενται στα τρόφιμα που αγοράζετε στο διαδίκτυο.
Το καθαρό χειροποίητο φαγητό ακούγεται καλό, αλλά οι πιθανοί κίνδυνοι για την ασφάλεια είναι μεγάλοι: γάλα από ιδιωτικές αγελάδες, αυγά από ιδιωτικά κοτόπουλα, λάδι από ιδιωτικά ελαιουργεία, ιδιωτικά σνακ, μαρμελάδα και χυμός φρούτων, μεσημεριανό γεύμα σε κουτί φαστ φουντ... Ακούγεται "τεχνίτης », αλλά οι πιθανοί κίνδυνοι για την ασφάλεια είναι τεράστιοι. Είμαι βέβαιος ότι η πρώτη πρόθεση κάθε παρασκευαστή τροφίμων είναι «για το καλό σου», αλλά τα βακτήρια, η μούχλα, τα παράσιτα και οι διάφορες χημικές αντιδράσεις που προκαλούν αλλοίωση των τροφίμων δεν είναι «συναισθήματα». Με την παραμικρή παράβλεψη της διαχείρισης, μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα. Για παράδειγμα, το φαγητό που φτιάχνει η οικογένειά σας σε συνηθισμένες στιγμές, μερικές φορές τρώτε για εμετό και διάρροια, δεν μπορείτε να πείτε ότι οι συγγενείς σας δεν σας κάνουν καλό, αλλά δεν ακολουθούν τις σχετικές αρχές διαχείρισης της ασφάλειας των τροφίμων. Επομένως, μόνο συναισθήματα, καμία σχετική γνώση και τεχνολογία, κανένα αυστηρό σύστημα διαχείρισης, δεν μπορούν να εγγυηθούν την απόλυτη ασφάλεια της παραγωγής τροφίμων, ειδικά στη μαζική παραγωγή. Θα πείτε, αυτές οι μεγάλες επιχειρήσεις με εποπτεία, δεν έχουν συχνά περιστατικά ασφάλειας τροφίμων; Είναι καλύτερα να εμπιστεύεστε τους ανθρώπους γύρω σας.
Η παραγωγή τροφίμων είναι μια περίπλοκη διαδικασία και κάθε βήμα μπορεί να οδηγήσει σε ζητήματα ασφάλειας τροφίμων. Οι μεγάλες εταιρείες παράγουν τόσες πολλές παρτίδες τροφίμων καθημερινά, ακόμα κι αν υπάρχει επίβλεψη, τα προβλήματα είναι αναπόφευκτα. Εξάλλου, ακόμα κι αν οι άνθρωποι γύρω σας πουλάνε αληθινά πράγματα τώρα, μπορείτε να βεβαιωθείτε ότι όταν μεγαλώσουν, θα υπακούουν στο νόμο 100 τοις εκατό; Ας υποθέσουμε ότι είστε ιδιοκτήτης ενός ιδιωτικού παντοπωλείου με εκατοντάδες προϊόντα που έχουν καθυστερήσει λόγω της πανδημίας και δεν είναι έτοιμα για την πρώτη τους ώρα. Τι κάνετε λοιπόν, πετάτε αντικείμενα αξίας χιλιάδων δολαρίων ή αλλάζετε τη διάρκεια ζωής και τα πουλάτε σε χαμηλότερη τιμή; Πολλά καταστήματα ηλικίας αιώνων στην Ιαπωνία έχουν εκτεθεί να τροποποιήσουν τη διάρκεια ζωής των προϊόντων.
Δεν είμαι κατά των ανθρώπων που πουλάνε τα δικά τους τρόφιμα στο Διαδίκτυο. Ελπίζω απλώς ότι αυτά τα προϊόντα μπορούν να υπόκεινται σε επίβλεψη, εκπαίδευση, διαχείριση και επιτόπιους ελέγχους, αντί να χρησιμοποιούν απλώς τη «φυσική», τη «χειροποίητη» και την «παραδοσιακή χειροτεχνία» για να παρακινήσουν τους καταναλωτές να τα αγοράσουν. Εφόσον κάνουμε μια γραμμή, θα πρέπει να τηρούμε τους βασικούς κανόνες αυτής της γραμμής, να κάνουμε επαγγελματίες, να κάνουμε ασφαλείς, να κάνουμε τυπικές και νόμιμες.
Όσον αφορά τον βαθμό ρύθμισης των χειροποίητων τροφίμων στη βιομηχανία παραγωγής τροφίμων σήμερα, τείνω να εμπιστεύομαι τα προϊόντα της γραμμής παραγωγής τροφίμων. Με μια λέξη, μόνο οι καταναλωτές έχουν επίγνωση της εποπτείας της ασφάλειας των τροφίμων και της προστασίας των δικαιωμάτων, ο δρόμος για την ασφάλεια των τροφίμων μπορεί να είναι όλο και ευρύτερος.